Tak naprawdę nie chodzi o ładne słówka, czy dobrze dobrane rymy, a o coś więcej. Tym ”czymś” są emocje, które na papierze dla wielu mogą stanowić jedynie zlewające się linijki tekstu. Jednak poeta przekazuje cześć siebie czytelnikowi i dzięki temu pozostawia po sobie ślad. Myśli, słowa zawarte w niewinnym wierszu mogą pozostać z nami przez wiele, wiele lat.

Pozwólcie, że przytoczę słowa znanego poety, Władysława Broniewskiego - ,,Nie wiem, co to poezja”. Właśnie taki tytuł nosiło spotkanie autorskie z Panią Anną Przeździecką, naszą lokalną poetką, autorką więcej niż kilkudziesięciu wierszy i byłą nauczycielką języka polskiego. Przybliżę wam nieco jej twórczość. Wśród niezliczonych utworów pani Anny, możemy znaleźć takie tytuły jak np.: „Dama z obrazu”, „Matecznik”, „Wiersz posmutniały” czy „Już nigdy…”. Jej wiersze odnoszą się do otaczającego nas świata, wydarzeń i emocji.

Spotkanie odbyło się na pierwszym piętrze na korytarzu w budynku nr.2. w ramach programu ,,Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa 2.0 na lata 2021-2025”. W wydarzeniu uczestniczyły klasy ósme i klasa siódma. Całość trwała dwie godziny lekcyjne. W trakcie mogliśmy zadawać pytania na temat twórczości pani Anny. Poetka czytała nam swoje wiersze, których słuchaliśmy z zaciekawieniem. Pierwszym wierszem, który nam przeczytała był utwór pt.: ,,Adoptuj kota”.

Zacytuję fragment.:

,,Adoptuj, pan, kota z rudery.

Biedak marznie w łapki aż cztery.

I ogon mu marznie i ślepia szklane jak sople.

Niech krople ubolewania

Skalną zatwardziałość rozczulą na papkę.”

Śliczny wiersz, prawda? A to jedynie fragment.

Pani Anna czytała nam jeszcze np. wymieniony już wyżej wiersz pt.: ,,Dama z obrazu”, ,,Łzy Gerdy i Kaja” i ,,Rapsod o Czupurku”. Oczywiście było ich więcej.

Spotkanie było bardzo przyjemne i miło się słuchało o pasji drugiej osoby. To jest zawsze takie fascynujące, gdy ktoś opowiada o czymś, co go interesuje. Miejmy nadzieję, że Pani Anna Przeździecka jeszcze zawita w progach naszej szkoły.

tekst: ucz.Maja Mazurek, kl.7a