8 listopada (w piątek) na godz. 8.45 zaprosiliśmy na występ klasy I – IV, na godz. 10.45 – klasy V- VIII. Po wspólnym odśpiewaniu hymnu dwukrotnie zagraliśmy przedstawienie „Wolę wolność…” Trzeci występ daliśmy 11 listopada o godz. 17.00. Sala gimnastyczna w budynku nr 2 wypełniła się po brzegi. Tym razem na spektakl przybyli zaproszeni goście, dyrekcja oraz społeczność gminy Łambinowice. Również odśpiewano hymn i zaczęło się…

O czym spektakl opowiadał?

            Scena I to spotkanie Polski i pięciu Chmur, które słowami z „Pana Tadeusza” opisywały piękno polskiego nieba. Wspólnie tańczyły i się prezentowały. Jedna „chmura z gradem jak balon szybko z wiatrem leciała”, inne zaś „jak stada dzikich gęsi lub łabędzi, a z tyłu wiatr jak sokół do kupy je pędził”.

            Scena II przedstawiała trzy rozbiory Polski. Zaborcy: Rosja, Austria i Prusy, w posępnym tańcu, rozgrabiały naszą ojczyznę i brały ją do niewoli. Choć te ogromne mocarstwa przesłaniały małej Polsce usta, ta głośno krzyczała: „Wolę wolność!”.

            W III części spektaklu została pokazana siła Polski mimo tego, że nie było jej już na mapach świata i Europy. Polska podkreślała, że moc jej jest w każdym sercu Polaka, „co o nią walczy, za nią cierpi i dla niej żyje”. Polska spotkała Flagę, Orła i Hymn, które zapewniały ojczyznę, że są jej bronią. Pod koniec sceny maszerował Marszałek Józef Piłsudski ze swoimi Żołnierzami w rytm melodii „Szara Piechota”.

            Początek IV sceny to sen Piłsudskiego o swojej ukochanej Polsce, o wolnym kraju. Potem wódz, ze swoimi podwładnymi, walczył o niepodległość ojczyzny. W tle słychać było poruszającą muzykę w wykonaniu Igora, a na scenie zapanowała radość z odzyskania suwerenności.

            Sceny V i VI poświęcone były początkowi II wojny światowej: bombardowaniu Wielunia i obronie Westerplatte. A scena VII działa się w Katowicach na Rynku, też we wrześniu 1939 r., kiedy to śląska młodzież
przeciwstawiła się Niemcowi…

            W kolejnej, ósmej, scenie przedstawienia Związek Radziecki zaatakował Polskę
17 września 1939 r.  Dokonał czwartego rozbioru naszej ojczyzny. „Do boju z szybkością nawałnicy Armia Czerwona wyruszyła”.

            W części IX wspominaliśmy ofiary obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Uczniowie – aktorzy najpierw odegrali scenę budowy Auschwitz. Potem zaś przyjazdu pierwszego transportu więźniów…

            Scena X to marsz katyńskiego lasu: „Lewa – bagnami, lewa – przez gruz, lewa – bo wolni od śmierci już…” W niej oddaliśmy cześć i chwałę wszystkim ofiarom katyńskiej zbrodni z 1940 r.

            W scenach XI i XII przenieśliśmy się do domów dwóch żydowskich rodzin.
W pierwszej scenie dwaj żydowscy mężczyźni ignorowali i znieważali Niemców. W części  następnej przygotowywano nastoletniego chłopca Rafała do ucieczki z getta.

            XIII część spektaklu przepełniona była pięknymi słowami korespondencji między małżonkami, którzy uczestniczyli w powstaniu warszawskim. Ewę i Stanisława przywieziono do jednego miejsca, do Stalagu 344 Lamsdorf. Siedzieli oni
 w osobnych celach, tęsknili, pisali do siebie i wspominali „godzinę W”, która miała miejsce 1 sierpnia 1944 r.

            Scena XIV przedstawiała zakończenie II wojny światowej i podpisanie aktu kapitulacji przez III Rzeszę. Polska świętowała, przyglądając się Polakom tańczącym poloneza. Koniec sceny XIV to wspomnienie „chłopców i dziewcząt z tamtych lat”.

            W przedostatniej, XV, scenie spektaklu, rozmawiały ze sobą: Dobro, Prawda, Przyjaźń, Życie i Ufność. Rozprawiały nad tym, co jest istotą ludzkiego bytu, co jest w nim najważniejsze, a co czyni życie okrutnym. Do rozmowy przyłączyli się Martyna i Dawid, współcześni nastolatkowie, którzy rozmyślali o tym, jak pomagać ludziom, jak wyzwolić ich ze zła, jak sprawić, żeby nie było więcej wojen. Aby wyrazić swoje emocje, do fragmentu „Euforii” Kamila Bednarka, wspólnie z Chmurami, Polską, Flagą, Orłem, Hymnem i innymi, tańczyli taniec współczesny.

            Spektakl zakończyło spotkanie i rozmowa matki Ziemi z córką Polską. Tematem rozmowy było ich piękno i oryginalność. Przez cały spektakl przewijały się słowa piosenki zespołu Enej: „Wolę, ciebie, wolność”. Podczas tego muzycznego fragmentu tańczyły delikatne i zwiewne Chmury, które przyglądały się wszystkim wydarzeniom przedstawionym w spektaklu.

            Po widowisku publiczność zareagowała bardzo żywo. Owacje na stojąco i gromkie brawa oraz wzruszenie widowni to najlepszy dowód na to, że młodzi ludzie też potrafią pokazać swoją wrażliwość, empatię i zaskoczyć dorosłych. Gratulacje!!!

AUTORZY SPEKTAKLU:

Scenariusz autorski: p. Violetta Junka

Reżyseria: p. Violetta Junka,

Tańce: polonez – p. Aleksandra Ziółkowska

Choreografia: p. Violetta Junka

Scenografia: pomysł: p. Małgorzata Cieślińska

                     wykonanie: p. Małgorzata Cieślińska,p.  Edyta Golec,

Kostiumy i rekwizyty, maski: pomysł: p.Violetta Junka

                                       wybór i wykonanie: p. Małgorzata Cieślińska, p. Anna Mazurek,

                                                         p. Beata Urzędowska, p. Edyta Golec, p. Violetta Junka

                                                         uczennica Malwina Luda, Rodzice i Uczniowie

Podkład muzyczny: pomysł: p. Violetta Junka

                                  wybór i montaż: p. Robert Hałub

Prezentacja multimedialna: pomysł: p. Violetta Junka

                                                wybór i montaż: p. Robert Hałub

Piosenki: śpiew – Martyna Myśliwiec, Igor Pytlik, Julia Lipka, Zuzanna Wolak,
Beata Janowska, Michalina Kublin, Małgorzata Unijewska;
akompaniament: gitara – p. Małgorzata Połomska-Skut,  keyboard – Igor Pytlik,
Polonez Ogińskiego: skrzypce – Emilia Cichy, klarnet – Marlena Luda, wiolonczela –
p. Kamila Brajewska, gitara – p. Małgorzata Połomska-Skut, keyboard – Igor Pytlik
Utwór z filmu „Piraci z Karaibów”: keyboard – Igor Pytlik
Chór szkolny: Dominika Luda, Maja Mazurek, Zuzanna Mazurkiewicz, Emilia Sobek,
Sonia Gąsewicz, Beata Janowska, Michalina Kublin, Julia Korzeniowska, Tymoteusz Skut, Emilia Jarosz, Nikola Zalewska, Emilia Jadczyk, Julia Jadczyk, Aleksandra Kowalczyk, Nikola Jędruszewska, Paulina Karpiec, Marlena Luda, Łucja Rokosz, Nicola Vogt, Julia Kizyma, Emilia Weber, Marta Nowicka, Małgorzata Unijewska, Julia Lipka, Martyna Myśliwiec, Zuzanna Wolak

Polonez: Karol Charłamów, Miłosz Cieśliński, Kamila Kapuściok, Paulina Karpiec, Patryk Knopik, Zuzanna Kowalska, Zofia Kownacka, Marta Lebioda, Marlena Luda, Jakub Łacny-Bieniek, Anita Musiałczyk, Alicja Płóciennik-Łapka, Jakub Robótka, Nicola Vogt, Martyna Wejdler, Agata Zalewska

Nagłośnienie: p. Robert Hałub

Zaproszenia: p. Monika Płóciennik – Łapka

Informacja o spektaklu: opracowanie tekstu: p. Violetta Junka

                                          wykonanie wkładek i stelaża: p. Monika Płóciennik Łapka

Opieka nad uczniami: p. Violetta Junka, p. Robert Hałub, p. Małgorzata Połomska – Skut,    

                                       p. Aleksandra Ziółkowska, p. Ewa Szczepanowska,

                                       p. Beata Urzędowska,  p. Agnieszka Synowiec

Aktorzy - Uczniowie SP Łambinowice: Beata Janowska, Zuzanna Synowiec, Michalina Kublin, Marta Skiba, Julia Szczepanowska,  Sebastian Lebioda, Laura Steinmetz, Emilia Weber, Gabriel Drab, Patryk Ludwik, Julia Kizyma, Adrian Juraszek, Michał Mazurek, Marek Komenda, Maciej Płaza, Weronika Beer, Magdalena Mazurkiewicz, Marta Nowicka, Adrian Owsiński, Małgorzata Unijewska, Marcelina Kretowicz, Marcel Talik, Jakub Biedroń, Anna Zalewska, Hubert Orłowski, Konrad Pasturek, Julia Lipka, Julia Józak, Martyna Myśliwiec, Brajan Górnik, Krystyna Bogusz, Zuzanna Wolak, Wojciech Urzędowski, Szymon Bielecki, Ignacy Kudryński, Jessica Sacha, Błażej Protas, Dawid Bocheński, Maja Zastawna, Daria Szura, Kinga Gostkowska, Paweł Drewniak, Aneta Plachta, Dawid Matuszewski, Szymon Kloska, Zuzanna Kozakiewicz, Izabela Raczkowska

Za „wsparcie gastronomiczne” podziękowania składamy p. Edycie Figiel.