Uczennica recytowała piękny i mądry tekst św. Jana Pawła II „Dzieci”. Oprócz nienagannej, na wysokim poziomie, recytacji Samantka użyła mimiki, gestów, a także rekwizytów (czarnej i czerwonej chustki). Dziewczynka zaśpiewała też fragmenty piosenek: „Z popielnika na Wojtusia…” (przed rozpoczęciem recytacji) i „Miłość cierpliwa jest…”
(po recytacji). Samanta zaprezentowała się rewelacyjnie i zajęła III miejsce.

Uczennica po raz kolejny udowodniła, że potrafi „wchodzić w różne role, w różne postacie”, że lubi poezję, że potrafi odczytywać jej przenośny sens, ale przede wszystkim, co jest chyba najtrudniejsze, trafnie „zabarwia” recytacje swoimi emocjami i uczuciami. To jest nie lada umiejętność.

            A może w przyszłości Samanta zostanie aktorką? Życzymy Jej tego. A na dziś – liczymy na dalsze zwycięstwa naszej koleżanki!.